Cel Anglików na katarski turniej jest jasny - zdobyć drugie mistrzostwo świata w historii swojego kraju. Synowie Albionu mogli nazywać się najlepszą drużyną globu tylko w 1966 roku. Teraz jednak tamtejsza reprezentacja ma świetny czas i jest wymieniana wśród kandydatów do triumfu w Katarze.
Kadra Garetha Southgate'a świetnie zaprezentowała się bowiem na dwóch ostatnich imprezach. Najpierw zajęła czwarte miejsce na mundialu w Rosji, by trzy lata później zagrać w finale Euro i przegrać w nim z Włochami dopiero po rzutach karnych. Mówimy więc o reprezentacji doświadczonej rozgrywaniem najważniejszych spotkań na wielkich turniejach. By myśleć o o fazie pucharowej, wypadałoby jednak najpierw zacząć od wygranej z Iranem. Ostatnie miesiące przed mundialem nie mogą jednak napawać optymizmem angielskich kibiców.
Kryzys w najgorszym momencie
W 2022 roku reprezentacja Anglii zagrała osiem spotkań, w tym sześć w Lidze Narodów. W tych rozgrywkach nie wygrała żadnego meczu - strzeliła tylko cztery gole, straciła dziesięć, a do tego spadła z hukiem do drugiej dywizji, wypadając tym samym z elity. Aż trzy remisy z takimi ekipami jak Niemcy czy Włochy nie oznaczają od razu kryzysu, ale gdy dołożymy do tego dwie porażki z Węgrami, w tym 0:4 u siebie, to sytuacja wygląda już dużo gorzej.
Podopieczni Southgate'a trafili do stosunkowo łatwej grupy, gdzie ich przeciwnikami będzie Iran, Stany Zjednoczone, a także Walia. Anglia pozostaje więc jej zdecydowanym faworytem, a w fazie grupowej nie spotka żadnego innego pretendenta do mistrzostwa. To zrzuca jednak na barki Anglików presję, ponieważ po serii porażek, w fazie grupowej mistrzostw świata wymaga się od nich tylko zwycięstw. Będą więc oni musieli zapomnieć o swoich demonach z Ligi Narodów i od razu wejść pewnie w turniej. W innym przypadku krytyki i oznak wątpliwości na Wyspach nie będzie końca.
Odnaleźć się w chaosie
Przed zupełnie innym zadaniem na mundialu stanie za to reprezentacja Iranu. Ta nie ma bowiem długiej serii meczów bez odniesionego zwycięstwa, ale zmaga się z zupełnie innymi problemami. Wystarczy wspomnieć, że lekko ponad dwa miesiące przed startem mundialu, zdecydowano się tam wymienić szkoleniowca.
Żeby było ciekawiej, po części doszło do tego z powodów politycznych. Iran pozostaje przecież ważnym graczem na arenie międzynarodowej, a jego sytuacją interesuje się cały polityczny świat. W ostatnich tygodniach dochodzi w tym kraju do protestów po śmierci 22-letniej Mahsy Amini, zatrzymanej za "nieodpowiednie nakrycie głowy". Kobieta zmarła w niejasnych okolicznościach. Sytuacja ta podzieliła kraj, który wyszedł na ulice. Wówczas podzieliła się też jednak szatnia reprezentacji.
Zbiegło się to w czasie z trwającym w szatni konfliktem w związku z pracą ówczesnego selekcjonera - Dragana Skocicia. Iran odnosił pod jego wodzą dobre wyniki, ale nie przekonywał części szatni. Niektórzy zawodnicy zwrócili się w związku z tym do wysoko postawionych polityków. To właśnie wpływy u państwowych władz zadecydowały o zwolnieniu chorwackiego szkoleniowca na zaledwie trzy miesiące przed mistrzostwami i przywróceniu Carlosa Queiroza, który opiekował się tą reprezentacją w latach 2011-2019.
Iran na mundialu nie musi nic osiągnąć, zwłaszcza w obliczu chaosu jaki panuje w szatni, ale oczywiście w grupie z Walią i Stanami Zjednoczonymi poszuka swoich szans. Na pierwszy ogień przyjdzie im się jednak zmierzyć ze zdecydowanymi faworytami swojej grupy. Oczywiście Irańczycy nie odpuszczą pierwszego meczu, a w połączeniu z kryzysem panującym u Anglików, może się to złożyć na naprawdę ciekawe widowisko.