Lewacki urodził się 24 stycznia 1926 roku w Krakowie. W KTH Krynica, jednym z najbardziej zasłużonych dla polskiego hokeja na lodzie klubów, występował w latach 1947-50 oraz 1955-57. W miejscowej Unii prezentował umiejętności w latach 1951-53. W latach 1953-55 wspomagał Gwardię Bydgoszcz.
Zdobył z KTH Krynica w 1950 roku mistrzostwo Polski oraz trzy tytuły wicemistrzowskie z tym klubem (1949, 1951, 1953), a jeden z Gwardią Bydgoszcz (1955).
Dwukrotnie był uczestnikiem turniejów olimpijskich. W St. Moritz w 1948 roku Polska uplasowała się na szóstym miejscu. Cztery lata później w Oslo biało-czerwonym przypadła identyczna lokata. Lewacki zagrał w stolicy Norwegii we wszystkich ośmiu meczach i strzelił pięć bramek; trzy w meczu z gospodarzami oraz po jednej z Czechosłowacją i Finlandią.
W latach 1948-55 w drużynie narodowej wystąpił 39-krotnie i zaliczył 30 goli, m.in. grając w "kultowym ataku" ze Stefanem Csorichem i Marianem Jeżakiem. Uczestniczył też w mistrzostwach świata w 1955 roku w RFN, kiedy Polska uplasowała się na siódmym miejscu.
W 2004 roku Lewacki uhonorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Po jego śmierci najstarszym polskim olimpijczykiem jest urodzona 24 sierpnia 1927 w Falentach k. Warszawy Barbara Grocholska-Kurkowiak, dwukrotna uczestniczka zimowych igrzysk. W 1952 roku wystąpiła Oslo w zjeździe oraz slalomie specjalnym i gigancie, a w 1956 w Cortinie d'Ampezzo w zjeździe i gigancie.
W 2023 roku odznaczona została przez prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.