Pomnik przedstawia Wilkensa z bujną czupryną, jako koszykarza w koszulce Sonics z numerem 19. Podczas kariery zdobywał średnio 16,7 pkt i miał 6,5 asyst.
Jest jedną z wielkich postaci zawodowej ligi, jednym z pięciu, którzy do Galerii Sław NBA zostały wprowadzone jako zawodnik (1989) i szkoleniowiec (1998). Pozostali to: Bill Russell, John Wooden, Bill Sharman i Tom Heinsohn.
Wilkens grał w lidze za oceanem przez 15 lat, kolejno w barwach St. Louis Hawks (1960-1968), Seattle SuperSonics (1968-1972), Cleveland Cavaliers (1972-1974) oraz Portland Trail Blazers (1974-1975). Dziewięć razy był wybierany do All Star Game, zaś czterokrotnie prowadził drużyny jako szkoleniowiec.
Po zakończeniu sportowej kariery został trenerem i pracował w klubach z Seattle, Portland, Cleveland, Atlanty i Nowego Jorku. Na liście trenerów z największa liczbą zwycięstw zajmuje trzecią lokatę (1332 mecze), za Greggiem Popovichem (1422) oraz Donem Nelsonem (1335).
Był asystentem Chucka Daly'ego w Barcelonie w 1992 roku, gdy amerykański "Dream Team", złożony po raz pierwszy w historii igrzysk z zawodowych koszykarzy, na czele z Michaelem Jordanem, Magicem Johnsonem i Larrym Birdem, sięgnął po złoty medal. Wilkens powtórzył sukces olimpijski w 1996 r. w Atlancie jako główny szkoleniowiec reprezentacji USA.
Był także przez niespełna rok wiceprezydentem SuperSonics. Statua Wilkensa jest pierwsza przed obiektem, ale niedługo będzie miała towarzystwo - w sierpniu zostanie odsłonięty pomnik przedstawiający czterokrotną mistrzynię WNBA z Seattle Storm i pięciokrotną złotą medalistkę igrzysk, Sue Bird.
Obecnie w hali Climate Pledge Arena występują koszykarki Storm oraz hokeiści Seattle Kraken w lidze NHL. Drużyna koszykarzy została przeniesiona w 2008 r. do Oklahoma City, otrzymała nazwę Thunder, a w tym roku sięgnęła po pierwsze w nowej lokalizacji mistrzostwo, pokonując w finale Indiana Pacers 4-3.