Jeśli drużyna Diego Simeone jest na fali, wygrywając sześć ostatnich spotkań i będąc niepokonaną w swoich ostatnich 11, ma to wiele wspólnego z poziomem gry prezentowanym przez "Małego Księcia". Z aktywnym i w pełni sił francuskim zawodnikiem, biało-czerwona drużyna podniosła się o jeden, a nawet dwa stopnie. Oprócz odzyskania solidności w defensywie, której brakowało im na różnych etapach sezonu, dodali także jakości w ataku, która ma wiele wspólnego z niezawodnością Griezmanna. Nie wdając się w szczegóły, ostatnim razem był on kluczowym zawodnikiem przy dwóch golach z Almerią.
Dla Antoine'a ten powrót na Camp Nou jest wyjątkowy. Spędził tam dwa sezony, w których nie potrafił zabłysnąć. Ekosystem obracał się wokół Messiego, a on nigdy do końca się w niego nie wpasował. Zdobył 13 bramek, ale na przemian wchodził z ławki i do wyjściowego składu, rotacja następowała częściej niż by chciał. Nie odniósł tam sukcesu, a zaporowa pensja skłoniła go w końcu do powrotu do Atletico.
A na Metropolitano nigdy nie wydawał się być zawodnikiem, który pewnego dnia mógłby zasiąść przy jednym stole z argentyńskim crackiem i Cristiano Ronaldo. Aż do teraz. To zabójcza wersja Griezmanna, nawet kiedy gra dalej od bramki. W 29 meczach rozegranych w LaLiga zdobył już 11 bramek i rozdał osiem asyst. I to pomimo tego, że na początku jego minuty były ograniczone, by nie płacić Barcelonie tego, co zostało ustalone w jego umowie wypożyczenia. W końcu udało się to przezwyciężyć dzięki nowemu kontraktowi i transferowi definitywnemu.
Szanse Atletico na pokonanie Barcy na Camp Nou, co nie zdarzyło się od 5 lutego 2006 roku, zależą od formy Francuza. Ma również sporą motywację osobistą, i to nie tylko ze względu na swoją przeszłość z Barcą, ale również dlatego, że jako piłkarz zespołu Los Colchoneros nie potrafił tam jeszcze zdobyć bramki. Czy uda mu się to w najbliższą niedzielę?