Zaciekła rywalizacja między Holandią a Niemcami Zachodnimi zagotowała się, gdy Frank Rijkaard i Rudi Voller zostali wyrzuceni z boiska po starciu - obejmującym obelgi, plucie i totalny chaos, który zszokował świat. Stał się czymś więcej niż tylko meczem - symbolem dumy, napięcia i trwałego piłkarskiego dramatu.
Holendersko-niemiecka zaciekła rywalizacja: Korzenie w historii
Aby poczuć atmosferę towarzyszącą tamtej nocy, trzeba najpierw zrozumieć głęboko zakorzenioną rywalizację między tymi dwoma piłkarskimi narodami. Choć sportowe napięcie rosło przez lata, jego korzenie tkwiły w bolesnej historii II wojny światowej.
Nazistowska okupacja Holandii podczas wojny pozostawiła blizny, które wykraczały daleko poza politykę i społeczeństwo. Przeniknęły one również do piłki nożnej.
To napięcie osiągnęło sportowy szczyt w finale mistrzostw świata w 1974 roku, kiedy to holenderska drużyna prowadzona przez Johana Cruyffa - postrzegana jako bardziej stylowa i innowacyjna - została pokonana przez pragmatyczną i bezwzględną drużynę zachodnioniemiecką na własnej ziemi w Monachium.
Dla wielu holenderskich kibiców ta porażka wciąż była bolesna w 1990 roku i podsycała wrogość, która tliła się za każdym razem, gdy obie strony się spotykały.
Mecz pełen złośliwości
Przed starciem z 1990 roku obie strony były naładowane talentem. Holandia była panującym mistrzem Europy (Oranje wygrali Euro 1988, które odbyło się w Niemczech Zachodnich), szczycąc się takimi gwiazdami jak Ruud Gullit, Marco van Basten i wspomniany już Frank Rijkaard.
Niemcy Zachodnie, prowadzone przez kapitana Lothara Matthausa i napastnika Rudiego Vollera, były zdyscyplinowaną i zdeterminowaną drużyną.
Napięcie było widoczne od pierwszego gwizdka. Faule pojawiały się gęsto i szybko, a żadna ze stron nie wykazywała większego zainteresowania grą fair play. Decydujący moment nastąpił w 22. minucie. Rijkaard został ukarany za faul na Vollerze, a gdy zajmował pozycję do rzutu wolnego, splunął Vollerowi we włosy.
Voller poskarżył się sędziemu i również został ukarany. Przy rzucie wolnym Voller zagrał ręką, a następnie upadł na ziemię - według jego własnej relacji, aby uniknąć zderzenia z holenderskim bramkarzem Hansem van Breukelenem.
Jednak Rijkaard i van Breukelen widzieli to inaczej, interpretując upadek Vollera jako nurkowanie w poszukiwaniu rzutu karnego. Van Breukelen zareagował gniewnie, a Rijkaard, już rozwścieczony zachowaniem Vollera, zaognił sytuację, wykręcając mu ucho i depcząc go po stopie.
Sędzia widział wystarczająco dużo i odesłał obu zawodników do szatni. Gdy para awanturników schodziła z boiska, Rijkaard po raz drugi splunął Vollerowi we włosy.
Nagranie splunięcia Rijkaarda lądującego we włosach Vollera (które jest również zdjęciem tytułowym tego artykułu) stało się ikoniczne. Nawet kilkadziesiąt lat później pozostaje jednym z najbardziej znanych momentów w historii mistrzostw świata. Niemiecka prasa nadała Frankowi Rijkaardowi przydomek "Llama" za jego plucie.
Następstwa i odkupienie
Pomimo skandalu mecz był kontynuowany, a obie drużyny grały w 10-osobowym składzie. Niemcy Zachodnie ostatecznie wygrały 2:1, dzięki bramkom Jurgena Klinsmanna i Andreasa Brehme, podczas gdy Ronald Koeman strzelił bramkę na otarcie łez dla Holendrów.
Niemcy Zachodnie zdobyły tytuł, pokonując w finale Argentynę. Dla Holandii wczesne odpadnięcie było gorzkie, zwłaszcza po obietnicy i potencjale pokazanym na Euro 1988.
Co ciekawe, w kolejnych latach zarówno Rijkaard, jak i Völler pogodzili się. Obaj żartowali nawet z tego incydentu w późniejszych wywiadach, udowadniając, że to, co dzieje się na boisku, powinno na nim pozostać.