Dla tych, którzy znają urodzonego w Buckinghamshire obrońcę, nie jest to nic zaskakującego.
Robinson od kilku sezonów regularnie pojawia się w zestawieniach Drużyny Tygodnia Flashscore, uzyskując w tym sezonie średnią ocenę 7,3 i dwa razy zdobywając tytuł Najlepszego Zawodnika Meczu.
Chociaż przez wielu uważany jest za najbardziej konsekwentnego lewego obrońcę Premier League, przewyższając nawet Andy'ego Robertsona z Liverpoolu, jego rozwój nie nastąpił z dnia na dzień.
Przełom Robinsona nastąpił po opuszczeniu Wigan na rzecz Fulham przed sezonem 2020/21. Pomimo początkowego spadku, pomógł klubowi odbić się od dna i od tego czasu stał się kluczową postacią w drużynie.
Był graczem sezonu 2023/24 w Fulham, a jego imponujących występów było coraz więcej.
Produkt Evertonu
Kariera Robinsona rozpoczęła się w Evertonie, ponad 200 mil na północ od Londynu, co pozostawiło wyraźne ślady w jego akcencie dla tych, którzy mają uważne ucho.
Od 11. roku życia aż do 22. urodzin marzył o grze w pierwszej drużynie The Toffees.
Kontuzje uniemożliwiły Robinsonowi otrzymanie szansy na grę w seniorskiej drużynie Evertonu, szczególnie poważna wymagała operacji kolana, gdy miał zaledwie 17 lat.
Było to bolesne dla ówczesnego nastolatka po tym, jak kilka miesięcy wcześniej został uznany za gracza roku Evertonu U18.
Po powrocie do zdrowia regularnie występował w drużynie U23, a następnie dołączył do Boltonu na zasadzie krótkoterminowego wypożyczenia na kilka dni przed ukończeniem 20. roku życia.
Jego imponujące występy zapewniły mu przedłużony pobyt do końca sezonu 2017/18, pokonując konkurencję ze strony doświadczonego Andrew Taylora, który rok wcześniej sam zajął jego pozycję.
Wigan stawia na niego
Występy Robinsona dla Boltonu nie pozostały niezauważone i Wigan pozyskało go z Evertonu na zasadzie wstępnego wypożyczenia.
Jego dalsze sukcesy w Championship przyniosły mu debiut w USA w maju 2018 roku, odrzucając zakusy z obozu Anglii U21, aby reprezentować kraj, w którym wychował się jego tata.
Stało się jasne, że Robinson jest przeznaczony do większych rzeczy po kolejnym przyciągającym wzrok ruchu w angielskiej drugiej lidze, dokonując stałego transferu do Wigan przed sezonem 2019/20.
Zaledwie kilka miesięcy później, w styczniowym okienku transferowym, Milan uzgodnili podpisanie umowy z Robinsonem, ale nie doszła ona do skutku po tym, jak jego badania lekarskie wykazały problemy z sercem (które od tego czasu zostały skorygowane).
Po spadku Wigan, Robinson został pozyskany przez Fulham za 2 miliony funtów.
Fulham czerpie korzyści
Postępy Robinsona w Fulham były początkowo stabilne, był używany w rotacji z Olą Ainą.
Po spadku klubu pod koniec sezonu 2020/21 odegrał kluczową rolę w ich natychmiastowym powrocie do Premier League i został wymieniony w oficjalnej drużynie sezonu Championship.
Oglądając Fulham - i Robinsona - w sezonie 2022/23, trudno było sobie wyobrazić, że zaledwie rok wcześniej znajdowali się w drugiej lidze, gdy Cottagers zajęli miejsce w górnej połowie tabeli.
Robinson osiągnął średnią ocenę Flashscore na poziomie 6,8 w tamtym sezonie, co plasuje go wśród najlepszych obrońców w Premier League.
Jeden z najlepszych w lidze
Niezwykła szybkość i wytrzymałość Robinsona, pozwalające mu skutecznie kryć lewą flankę przez cały mecz, czynią go jednym z najbardziej niezawodnych lewych obrońców w Europie.
Jego maksymalna prędkość została zarejestrowana na poziomie 35,6 km/h, zgodnie z Opta by Stats Perform, co stawia go wśród najszybszych graczy w Premier League.
Doskonale radzi sobie w sytuacjach jeden na jednego i z powodzeniem powstrzymywał takich graczy jak Mohamed Salah i Bukayo Saka. Jego wkład w defensywę jest dodatkowo podkreślony przez prowadzenie w lidze w przechwytach w zeszłym sezonie (81).
Ofensywnie Robinson stał się znaczącym atutem Fulham. Prowadząc w pięciu najlepszych ligach Europy pod względem przechwytów w sezonie 2023/24, znalazł się również wśród najbardziej kreatywnych obrońców z 10 asystami do lutego tego roku.
Chociaż nie zdobył jeszcze bramki, a jego dokładność podań wynosi około 80%, jego wpływ na oba końce boiska jest niezaprzeczalny.
W porównaniu do takich graczy jak Robertson, Rayan Ait-Nouri, Pervis Estupinan i Tyrick Mitchell, Robinson skłania się bardziej ku tradycyjnym obowiązkom defensywnym, ale w ataku szybko nadrabia zaległości.
Z pewnością wiele klubów z całej Europy będzie zainteresowanych jego usługami tego lata, ale okaże się, na ile Fulham będzie otwarte na oferty.