Zamiast walczyć o kolejne Scudetto, Napoli na ostatniej prostej sezonu rywalizuje już tylko o utrzymanie miejsca gwarantującego grę latem w Europie. Okazja w niedzielę była doskonała, ponieważ na południe przyjechało Frosinone, które ostatnie zwycięstwo odniosło w styczniu.
Sprawdź komplet statystyk meczu Napoli-Frosinone
Azzurri wyszli na boisko zmotywowani, od razu narzucając swoje warunki. Aktywnym uczestnikiem był Piotr Zieliński, który ponownie pojawił się od pierwszej minuty. Główną orlę w otwierającym kwadransie odegrał jednak Politano, który moment po obronionym strzale Osimhena zszedł spod prawej linii do środka i sam huknął zza 16. metra, dając prowadzenie cudowną bramką w 16. minucie.
Bohaterem pierwszej połowy okazał się jednak Alex Meret. Bramkarz po półgodzinie musiał bronić rzutu karnego i zrobił to w najlepszy możliwy sposób. Frosinone co prawda wyrównało proporcje w grze, ale nie wynik. A mogło przegrywać wyżej, gdy tuż po jedenastce Zieliński główką nieznacznie się pomylił. Polak mógł też golem zamknąć pierwszą połowę, ale Stefano Turati wybronił jego kąśliwe uderzenie pod słupek.
Powrót z szatni przyniósł szybką zmianę obrazu gry. Frosinone nie zwykło oddawać punktów łatwo, za to z wielką łatwością Walid Cheddira wykorzystał koszmarny błąd Mereta. Golkiper oddał dosłownie piłkę rywalom, a ci wyrównali w 50. minucie. Napoli ponownie musiało szukać prowadzenia, z odsieczą w tej sytuacji przyszedł bohater zeszłego sezonu. Po kwadransie drugiej połowy Victor Osimhen trącił jako ostatni piłkę od Kwaracchelii i posłał ją obok zmylonego Turatiego.
Wydawało się, że Napoli ponownie trzyma lejce i kontroluje mecz. Azzurri jak sępy krążyli wokół pola karnego Kanarków. Bramka padła jednak po drugiej stronie, gdy kontra Frosinone została zwieńczona wrzutką Zortei i precyzyjną główką przez Cheddirę.
Napoli nie tylko nie zdołało w kolejnych fragmentach odzyskać po raz trzeci prowadzenia, ale mogło również przegrać mecz, gdy Demba Seck na kilka minut przed końcem zmarnował potencjalną piłkę meczową. Nie było już wówczas na boisku Zielińskiego (w 78. zmienił go Calzona), a gospodarze na Stadio Maradona zamiast zachować zimną krew, zagotowali się pod koniec. Efektem była czerwień, którą zobaczył Mario Rui.
