Brązowe medale ME zdobył w 1969 i 1971 roku w wadze ciężkiej. Na IO w Monachium w pierwszej walce przegrał z późniejszym mistrzem Kubańczykiem Teofilo Stevensonem.
Zdobył tytuł mistrza Polski w 1969 roku, a w latach 1968 i 1970 był wicemistrzem kraju, do dorobku dodał trzy brązowe medale (1964, 1966, 1967). Sześć razy wystąpił w reprezentacji Polski, odnosząc trzy zwycięstwa, pozostałe pojedynki przegrał. Jego głównym rywalem w kraju był Lucjan Trela.
W karierze bokserskiej, którą zakończył mając 30 lat, stoczył 243 walki, z których 186 wygrał, 11 zremisował i 46 przegrał. Bronił barw Gwardii Wrocław, z którą w 1966 roku, zdobył drużynowe mistrzostwo Polski. Po zakończeniu kariery został trenerem bokserskich grup zawodowych w macierzystym klubie. Współpracował z kilkoma trenerami w kadrze narodowej.