Reprezentacja Hiszpanii jest najlepszą kobiecą drużyną roku według Flashscore Awards, głosowania, w którym wzięło udział ponad pięćdziesięciu dziennikarzy (z trzynastu różnych krajów). W szranki stanęły zarówno kluby - patrz Barcelona, która zdobyła Superpuchar Hiszpanii, La Liga F i Ligę Mistrzów - jak i reprezentacje narodowe. Ostatecznie przez redaktorów uhonorowane zostały mistrzynie świata.

Bilans jej wyników jest znakomity: 18 zwycięstw i tylko trzy porażki, w tym jedna w meczu towarzyskim z Australią. Pierwszym sprawdzianem w 2023 roku był mecz z Jamajką (wygrana 3:0), a ostatnim ze Szwecją (wygrana 5:3). Od idealnego początku w Oceanii, dokąd podróżowały, aby dostosować się do zmiany czasu i warunków pogodowych, po jeszcze lepszy wynik przed oddaną publicznością na La Rosaleda.

Niezapomniany sukces

Drużyna trenowana wówczas przez Jorge Vildę stawiła czoła temu wydarzeniu z zaledwie dwoma wcześniejszymi występami na turniejach tej rangi i z fazą 1/8 jako ich pułapem. Trudno jest umieścić w obozie faworytów kraj nieprzyzwyczajony do docierania do zaawansowanych rund, ale perspektywa zmieniła się, gdy przypomnimy sobie, że w zespole znajduje się Alexia Putellas (dwukrotna zdobywczyni Złotej Piłki), Aitana Bonmatí (późniejsza następczyni) czy Jenni Hermoso, zawodniczka, która strzelała bramki i zapewniała asysty podczas swojej długiej kariery w elicie.

La Roja przebrnęła przez fazę grupową w pięknym stylu (odpowiednio 3:0 i 5:0 z Zambią i Kostaryką). Została jednak rozgromiona 0:4 przez Japonię w walce o pierwsze miejsce i wzbudziła wątpliwości co do uszczuplonego składu - patrz poniżej - który zareagował w najlepszy możliwy sposób przeciwko Szwajcarii (5:1). Z drugiej strony, zawodniczki musiały rozegrać dogrywkę, aby pokonać zawsze mocną Holandię (2:1). Decydujące trafienie w 111. minucie uzyskała Salma Paralluelo.

Ówczesna liderka rankingu FIFA (a teraz temat tego artykułu) w półfinale zmierzyła się ze Szwecją, a bramkę na wagę zwycięstwa i awansu do finałowego meczu w 89. minucie zdobyła Olga Carmona. To właśnie zawodniczka Realu Madryt zdobyła jedynego gola w decydującym spotkaniu, kolejnym uderzeniem z prawej flanki, nie dając żadnych szans Mary Earps (1:0). Solidna obrona, z Cata Coll w bramce, uniemożliwiła Brytyjkom wyrównanie.

Różne problemy

Rok 2022 był naznaczony konfliktem z 15 piłkarkami, który trwał przez ostatni rok (Culés Mapi León i Patri Guijarro pozostają na uboczu, ponieważ uważają zmiany za niewystarczające). Rozdźwięk między RFEF a zawodniczkami stał się jeszcze bardziej widoczny po niekonsensualnym pocałunku Rubialesa z Hermoso, kiedy praktycznie wszystkie z nich zrezygnowały z gry w kadrze, ponieważ, jak wyjaśniły, nie miały bezpiecznej przestrzeni do pracy.

I tak właśnie Montse Tomé rozpoczęła swoją przygodę jako trenerka - po zwolnieniu Jorge Vildy, oskarżonego o wywieranie presji na Jenni i jej otoczeniu po tym, co wydarzyło się podczas ceremonii pomeczowej, którą to wersję odrzuca. Asturyjczyk zaprzecza, jakoby w ostatnim meczu z Włochami doszło do jakichkolwiek nieporozumień z Aitaną. Obaj rzekomo starli się w połowie meczu. Pomocniczka również temu zaprzeczyła.

OG bliżej Igrzysk Olimpijskich

Zawody w Oceanii były w centrum uwagi przez większość roku, ale nikt nie zapomina, że Igrzyska Olimpijskie są już za kilka miesięcy. Zapewnienie sobie miejsca nie było łatwym zadaniem - a teraz jest jeszcze trudniejsze. Najtrudniejsza część, czyli zakończenie fazy grupowej Ligi Narodów na pozycji lidera, została już wykonana. Aby osiągnąć cel, mając miejsce w półfinale, wystarczy pokonać Holendrów lub wygrać w pojedynku o trzecie miejsce.

Rozstrzygnięcia w kontynentalnym turnieju rozpoczną się w lutym, choć część drogi zostanie przetarta jeszcze w tym roku. Pierwszy z nich nie jest tytułem, który wywołuje najwięcej emocji ze wszystkich, ale nie zaszkodzi dodać kolejny do gabloty, która była pusta – nie licząc niższych kategorii – jeszcze kilka miesięcy temu. Po zakończeniu poprzedniego etapu złoty medal w mieście nad Sekwaną stanie się jednak największą ambicją.